Stichting Onze Hoop van , voor en door migranten met een
handicap of chronische ziekte,
ouderen en hun families.
Datum: donderdag
27 december 2012
Tijd: 19.00 – 22.00 uur
Locatie: Centrum Ruma Khami
Tijd: 19.00 – 22.00 uur
Locatie: Centrum Ruma Khami
Makassarplein 1, 1095 RP
Amsterdam
Op
donderdag 27 december jl. organiseerde
stichting Onze Hoop een themabijeenkomst waarbij armoede en eenzaamheid
centraal stonden.
Rond
acht hadden de geïnteresseerden, ruim veertig in totaal, zich verzameld in de
grote zaal van de Ruma Khami, waar tafels klaarstonden met drankjes en
versnaperingen. Samira Bel Fki, vrijwilligster stichting Onze Hoop zij heette
de aanwezigen welkom en vertelde wat het doel was van de avond. Vervolgens gaf
zij het woord aan de voorzitter van de stichting, de heer A. El Mesri. Hij nam
hierop het woord en gaf de presentatie over stichting Onze Hoop:
Van
harte welkom iedereen.
Mijn
naam is Ahmed El Mesri, ik ben voorzitter van Stichting Onze Hoop. Wij zijn
opgericht in 2006 en wij zijn een vrijwilligersorganisatie die geheel draait op
de medewerking van lotgenoten en ervaringsdeskundigen.
De
stichting is opgericht met het doel om mensen met een beperking, en dan vooral
migranten, een plek te bieden waar ze terecht kunnen voor informatie, advies,
aanspraak, contact en gezelligheid, maar vooral om ze te helpen zichzelf te
helpen. Wij lossen niet op, we zoeken samen naar oplossingen voor de eigen
situatie die iemand zèlf kan uitvoeren.
Zo
bieden wij hoop aan elkaar. Hoop is wat ons bindt. We geven elkaar hoop en
bieden anderen hoop door ze te laten zien dat we, met elkaar, voor elkaar
krijgen wat alléén vaak niet lukt als er veel hindernissen te nemen zijn.
Hoop
is een wezenlijk levensthema waar geen mens zonder kan. Hoop wil niet zeggen
dat àlles nu mogelijk wordt, maar wel dat iemand zelf in actie kan komen om
iets aan de eigen omstandigheden te doen ter verbetering van het eigen lot. En
het her- en erkennen van de ander door het lotgenotencontact is daarbij van
wezenlijk belang.
Bij
ons is de drempel laag. Je bent van harte welkom om gewoon binnen te komen en
een praatje te maken, samen thee te drinken, vragen te stellen.
Je
kunt bij ons praten met lotgenoten maar ook met ervarings-deskundigen: mensen
die de weg weten naar instanties bijvoorbeeld, of die je advies kunnen geven
over allerlei zaken en vragen waar je mee zit.
Je
kunt meedoen aan allerlei informatiebijeenkomsten en debatten. Je kunt
informatie krijgen over van alles waar je mee te maken hebt. En je kunt
geholpen worden om ofwel zelf de weg naar een instantie te vinden, ofwel om
begeleiding te krijgen van een lotgenoot als je het echt niet zelf kunt.
’n Stukje
migrantengeschiedenis
Ooit
zijn migranten uit allerlei landen als ‘gastarbeiders’ naar Europa gekomen en
ook naar Nederland. Ze hebben hier hard gewerkt en zo hun steentje bijgedragen.
De
mannen hebben hun best gedaan maar velen van hen hebben nu het gevoel dat ze
hebben gefaald: ze kwamen indertijd maar voor éventjes en zouden dan weer
teruggaan naar hun eigen land. Dat was hun droom. Maar intussen zijn ze dat
teruggaan gaan uitstellen. En ze bléven het uitstellen. Zo is het bij de droom
gebleven.
De
vrouwen zijn hier naar toe gehaald uit het thuisland en de kinderen zijn hier
geboren. De mannen gingen door met hun werk – als ze dat nog hadden – en
droegen niet bij aan de opvoeding van de kinderen: ze werkten hard, kwamen
thuis om te eten en te slapen, en de volgende dag ging het weer gewoon net zo.
Ook
hebben veel van die mannen zich niet kunnen verplaatsen in het leven van hun
vrouwen hier: hoeveel moeite die hadden met zich aanpassen, met hun plek vinden
buiten de deur en in huis met de opvoeding van de kinderen.
De
mannen hadden het daar doorgaans veel te druk voor. Èn ze vonden het
traditioneel gezien ook een vrouwenzaak.
Vervolgens
raakten veel mannen werkloos of ze werden ziek. Zo werden vrouwen gedwongen om
de draad zelf op te pakken en het heft in eigen hand te nemen. De meeste
vrouwen hadden niet de gelegenheid om te studeren, en werken was vaak
onmogelijk naast het draaiende houden van het gezin thuis.
Al
dergelijke omstandigheden maakte dat zowel mannen als vrouwen op zichzelf waren
aangewezen. Dat is een eenzame positie. Voor allebei.
Maar
intussen was het leven in de Nederlandse samenleving gewoon doorgegaan en
veranderden er langzamerhand veel dingen. Vrouwen in de Nederlandse
maatschappij waren intussen veel zelfstandiger geworden en zochten meer hun
eigen weg náást de man en het gezin.
Nu
is het de beurt aan de migrantenvrouwen om het heft in eigen hand te nemen.
Dat
betekent dat vrouwen nú ook zelf op dingen af kunnen stappen en meer hun eigen
lot in eigen hand kunnen nemen. Ook als migrantenvrouwen. Ook zij met een
beperking.
Bij
het woord ‘beperking’ heb ik het dan niet alleen over fysieke beperkingen die
voor iedereen zichtbaar zijn maar ook over psychische beperkingen. ‘Er is geen
mens zonder vlekje’ is een bekende Nederlandse uitdrukking. Maar als je er niet
als vanzelfsprekend zelfstandig door kunt functioneren, dan is er hulp
mogelijk. Er zijn mensen om je heen die je kunnen ondersteunen met informatie,
met een luisterend oor, met advies, en met nieuwe ideeën. Een plek waar je
altijd terecht kunt, voor al je vragen en noden. Die plek heet Onze Hoop.
We
doen het niet vóór je maar mèt je, samen met anderen.
Onze
Hoop is opgericht juist voor dit doel: om mensen te helpen zichzelf te helpen.
Wij vinden dat het nodig is dat migranten met een beperking, en zeker vrouwen,
niet in isolement blijven en wij bieden daartoe de helpende hand.
Wij
vinden het belangrijk dat iedereen in onze samenleving zo goed mogelijk mee kan
doen en op kan komen voor zichzelf.
Wij
als Onze Hoop willen mensen aanspreken op hun gezonde deel. Wij willen mensen
erbij halen en ze méé laten doen. Met elkaar, met hun lotgenoten, met hun
buurt- en stadgenoten. Wij willen mensen aan blijven spreken op meedoen naar
vermogen, in plaats van te blijven zitten wachten tot het beter wordt.
En
wat ik kan kunnen jullie ook. Ik heb me indertijd niet neergelegd bij hoe het
was toen ik invalide werd. Als ik mijzelf toen op een gegeven moment niet had
gedwongen om er op uit te gaan en contact te maken met de buitenwereld, dan zat
ik nu nog binnen met de gordijnen dicht.
Ik
ging na verloop van tijd wèl naar buiten, ik begon wèl om me heen te kijken. En
ik kwam tot de conclusie dat er werk aan de winkel was voor mij, omdat ik veel
lotgenoten tegenkwam die in isolement bleven en daar door hun omgeving bijna in
werden gepraat. Ik besloot dat ik dat niet wilde en dat ik wilde proberen mijn
lotgenoten de helpende hand toe te steken. Zo ontstond Onze Hoop.
Dus,
beste mensen, onze boodschap is: Wees van harte welkom! bij Onze Hoop. Kom
vooral binnen met uw vragen, of alleen voor een praatje. Onze deur is altijd
voor u open.
Hoop
is het zaadje dat kan groeien door het samen te verzorgen. Maak met uw komst de
hoop voor iedereen groter en groter.
Toen
de voorzitter klaar was met zijn betuig nam Samira opnieuw het woord. Na het
uitwisselen van een aantal ervaringen van de aanwezigen werd aan iedereen een
eenvoudige, doch zeer smakelijke maaltijd geserveerd, en dit alles zoals altijd
bij bijeenkomsten van stichting Onze Hoop uitstekend verzorgd.
Na
het eten was er nog een klein half uurtje over, waarin van gedachten gewisseld
werd over de noodzaak van voedselbanken, eenzaamheid en armoedebestrijding in
Nederland. Dat er eenzaamheid en armoede is, daarover was in ieder geval
iedereen het eens; de manier waarop deze aangepakt moet worden, daarover
verschilden de zienswijzen nogal. Het is dan ook niet het doel van een bijeenkomst
als deze om tot een kant en klare oplossing te komen: de realiteit is te
weerbarstig om éénduidige oplossingen aan te dragen.
Wel
is het bespreekbaar maken van problemen als armoede, eenzaamheid en de
mogelijke oplossingen een doel van een avond als deze. Zoals gewoonlijk is Onze
Hoop hierin ook op deze avond weer met vlag en wimpel geslaagd, mede dankzij de
inzet van vele betrokkenen.
Verslag: Samira Bel Fki
Voor meer informatie Stichting
Onze Hoop en haar werkzaamheden kunt u contact opnemen met
de voorzitter, Ahmed El Mesri op het adres:
Plantage Middenlaan 14-1,
1018 DD Amsterdam,
T. 020-7525131, M. 06-47440672,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten